تأثیر آموزش تریاژ شاخص شدت اورژانس به روش مبتنی بر مسئله بر زمان اقامت بیماران و عملکرد پرستاران بخش اورژانس

چکیده: زمینه: آموزش مبتنی بر مسئله یا pbl (problem-based learning) شیوه­ آموزشی فعال، با محوریت مسئله و یادگیرنده می باشد. در مطالعه حاضر تأثیر آموزش تریاژ شاخص شدت اورژانس یا esl(emergency severity index) به روش pbl بر زمان اقامت بیماران و عملکرد پرستاران تریاژ بخش اورژانس بررسی شد. روش ها: در مطالعه مداخله­ای حاضر، آموزش تریاژ esi با روش pbl برای تمامی 12 پرستار مسئول تریاژ در بیمارستان بعثت همدان انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل چک­لیست مشاهده­ای ثبت زمان بر اساس مطالعه swailes و فرم esi موجود در بخش بود. اعتبار ابزارها به تأیید اساتید رسید. جهت پایایی مشاهده­گر، از روش تکمیل همزمان مشاهده­گران استفاده شد. مدت اقامت و سطح تریاژ esi، 72 بیمار در قبل و 72 بیمار دو هفته بعد از اتمام مداخله، ثبت گردید. داده های گردآوری شده با آزمون های تی مستقل، من ویتنی و تحلیل واریانس با اطمینان 95% توسط نرم افزار spss نسخه 20 تحلیل شد. یافته ها: اکثر پرستاران تریاژ مرد (75%)، با مدرک کارشناسی (7/91%)، میانگین سنی 51/5 ±50/31 و سابقه کار00/8±72/6 سال بودند. آموزش تریاژ esi به روش pbl سبب کاهش واضحی در مدت «تریاژ توسط پرستاران» (001/0>p) و بهبود عملکرد پرستاران (001/0>p) تریاژ شد. همچنین به دنبال مداخله آموزشی، زمان «ورود بیمار تا شروع تریاژ توسط پرستار» و نیز زمان «ورود تا اولین ویزیت توسط پزشک» برای بیماران در کلیه سطوح تریاژ esi کاهش واضح یافت. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر آموزش تریاژ esi به روش pbl بر بهبود زمان تریاژ و بهبود عملکرد پرستاران، pbl جهت آموزش سایر کارکنان اورژانس پیشنهاد می شود.